Een impuls bij de dagteksten van 20 april in het aangezicht van honderden vluchtelingen uit Afrika,
die op de Middellandse Zee omgekomen zijn, omdat de politiek in Europa niet afdoende handelt:
Ieder die vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan. Mat. 7:8
God hanteert duidelijk andere maatstaven dan de politiek in Europa.
Wie hier als migrant aan de deur klopt wordt vaak genoeg afgewezen.
Wie hier een perspectief zoekt voor de toekomst loopt het risico
met honderden andere vluchtelingen in de Middellandse Zee te verdrinken.
Wie hier om asiel vraagt, begint aan een zwerftocht langs de instanties
en loopt kans uiteindelijk toch teruggestuurd te worden.
Ik weet het: wij kunnen niet iedereen opvangen.
Ik weet het: de problemen moeten daar opgelost worden, waar ze ontstaan.
Ik weet het: niet iedereen die naar Europa wil komen is een politieke vluchteling.
Ik weet het: de ellende van bootvluchtelingen wordt door gewetenloze mensensmokkelaars uitgebuit.
En toch!
Is het mogelijk in God te geloven, die opendoet, voor wie aan de deur klopt
– en de Europese buitengrens nog sterker af te sluiten?
Is het mogelijk in God te geloven, die geeft aan wie hem vraagt
– en de armen in deze wereld met een aalmoes af te schepen?
Is het mogelijk in God te geloven, die zich laat vinden door degenen die hem zoeken
– en tegelijkertijd als Europeanen in een globaal perspectief niet thuis te geven?
Ik wil u loven omdat U antwoordde en mij de overwinning gaf. Ps. 118:21
De afgelopen weken en maanden …… zijn weer honderden mensen gestorven op de Middellandse Zee,
omdat niemand hun vraag beantwoord heeft.
