Het dagwoord voor zaterdag 7 februari 2015

Wat de HEER voorschrijft is goed, een vreugde voor het hart. (Psalm 19:9 Willibrordvertaling)

De meeste van ons hebben niet zoveel met voorschriften. Velen van ons vinden het lastig, als de overheid ons een termijn geeft om bijvoorbeeld onze belastingpapieren in te dienen – steeds weer komen we er pas op het laatst eraan toe – als we maar meer tijd hadden. We houden er niet van, als een bord langs de straat ons voorschrijft om langzaam te rijden, terwijl we juist haast hebben. En als we in de trein in een stiltecoupé terecht zijn gekomen en we gevraagd worden ook echt stil te zijn, dan hebben we de neiging ons op te winden over de bekrompenheid van de medereiziger. Herkent u dat?

Ik ga nog een stukje verder...
Bijzonder erg vinden velen het, dat er ook in de kerk voorschriften gevolgd moeten volgen: Ik noem een paar voorbeelden...
Wij moeten belijdenis doen, als we peet willen worden.
Wij moeten kerkelijke bijdrage betalen en worden erop aangesproken, als wij bij voorbeeld een middagzegen willen hebben van de dominee.
Hoe vaak heb ik in onze Broedergemeente niet gehoord: Jullie hebben zoveel voorschriften. Dat drijft de mensen uit de kerk!

Hoe kan het dan, dat het dagwoord voor vandaag ervan spreekt, dat de voorschriften van God "een vreugde voor het hart" zijn?

Hoewel de dichter van de psalm heel veel spreekt over wetten en voorschriften, begint hij toch met iets heel anders:

De hemel ontvouwt de glorie van God;
het uitspansel zegt: 'Ik kom uit zijn handen.' (Psalm 19:2)

Uit: Willibrordvertaling (editie 2012)
© 1975/1995/2012 Katholieke Bijbelstichting

Hij begint ermee de grootheid van God te prijzen. Ik stel me voor, dat de man of de vrouw, die deze psalm geschreven heeft, 's morgens voor zijn tent staat of voor zijn huis. Hij of zij ziet de zon opkomen en denkt: Zo groot is God. Dit alles heeft Hij gemaakt. En 's nachts staat hij onder de prachtige sterrenhemel en begint te zingen. Hij zingt het lied van de schepper, die dat alles heeft gemaakt. Hij zingt mee met het lied, dat de natuur hem voorzingt, het lied van God, die hemel en aarde gemaakt heeft. Het is het lied van een liefdevolle God.
De schepper van hemel en aarde is geen onverschillige of hardhandige God. Het is de God van liefde, die hemel en aarde gemaakt heeft en alles wat erop woont. En ook al zegt hij het niet met zoveel woorden, ook dit klinkt mee in het lied, dat wij mogen horen: 'Ik kom uit zijn handen.' Ik mens kom uit de handen van deze God. Ik mens ben een schepsel van zijn liefde. Ik mens besta niet bij toeval, maar, omdat God mij op deze aarde wil en van mij houdt.
Maar natuurlijk ben ik niet alleen als schepsel van God, als zijn kind. Mijn vrouw of mijn man, mijn kinderen en kleinkinderen, mijn buurman of mijn buurvrouw. Ja, ook de mens, waar ik niet van houd, die ik vreemd vindt, die mij het leven zwaar maakt. Ook hij of zij komt uit de liefde van God vandaan. Ook voor hem of haar geldt: 'Ik kom uit zijn handen.'

En hier ligt juist de reden voor de voorschriften, die God aan zijn volk geeft. Het was na de uittocht uit Egypte, dat de 10 geboden aan de Israëlieten werden gegeven, om de vrijheid van iedereen in het volk veilig te stellen, nu zij met elkaar onderweg waren. Men noemt de voorschriften van de 10 geboden daarom ook wel eens de 10 vrijheden. Hoe kan dat nou?
Ik denk, dat we in de voorschriften van God onze vrijheid niet alleen behouden, maar juist ontvangen, omdat het voorschriften zijn, die uit de liefde van God komen. Zijn voorschriften beschermen iedereen om door anderen uitgebuit en geknecht te worden.

Ik zal aan de hand van een voorbeeld, een voorschrift uit de Bijbel duidelijk proberen te maken: Het gaat om een voorschrift uit de Bijbel, die wij als Anitri's allemaal kennen. Een voorschrift dat in onze tijd steeds meer onder druk komt te staan. Het is het voorschrift van de heiliging van de sabbat (of zoals wij christenen hem interpreteren), de heiliging van de rustdag. 6 dagen zult U werken, maar één dag is weggelegd voor God. Het is een dag van rust, van bezinning, van gemeenschap. Een dag waar eigenlijk niemand zou moeten werken.
Maar steeds vaker zijn de winkels ook op zondag open; dan worden er gewoon zaken gedaan.
Het is de vrijheid van de mensen, die uit de hand van God komen, om een dag per week vrij te hebben en niet te moeten werken. Het is de vrijheid van Gods kinderen om zich eens per week niet te moeten haasten, niet naar de winkel te moeten hollen, maar zich bezig te houden met de grootheid van God, met zijn liefde en met zijn goede woorden voor ons leven.

Kijkt u eens naar de 10 geboden of de 10 vrijheden – daar zit nog veel meer in, wat ons leven waardevol maakt: de bescherming van het leven, van de familie, de vrijheid zonder geroddel te kunnen leven en de zorg voor alle generaties – jong en oud.

Uit de morgenzegen op Radio Anitri FM
zaterdag, 7 februari 2015