Liturgisch handboek

Een Hernhutter begrafenisdienst is een dienst in twee delen. Het eerste gedeelte wordt in de kerk, resp. de aula, gehouden, het tweede gedeelte op de begraafplaats. Daarom wordt bijvoorbeeld in het eerste gedeelte geen zegen gesproken, maar alleen aan het eind van de dienst bij het open graf. In beide delen komen de herinnering aan het leven van de overledenen en de verkondiging van Gods woord bij elkaar.

Het gebed, het spreken met God, is kenmerkend voor de christelijke gemeente. Het is ook een onderdeel van eigenlijk elke bijeenkomst. De Broedergemeente kent enkele bijzondere tradities waarin het gebed een belangrijke rol speelt: De Uniteitsgebedswacht, Gebedsdagen en Gebedsgroepen.

Het zingen van zegenverzen heeft een lange traditie binnen het Gezangboek EBGN. Hoewel de Synode in 1983 slechts het zingen van zegenverzen bij de geboorte van een kind heeft besloten en in de kerkorde heeft laten opnemen, zijn er toch tal van momenten waarop de gemeente zingend om Gods Zegen kan vragen voor broeders en zusters in hun midden.

De viering van de Verbondsbeker is een bijzonder liturgisch gebruik van de Broedergemeente. Deze viering is geen sacrament en moet niet worden verward met het Heilig Avondmaal. De viering van de Verbondsbeker staat dichter bij het Liefdemaal en kan plaatsvinden wanneer gemeenteleden zich opnieuw willen sterken voor de dienst van hun gezamenlijke Heer.