In 2015 is het 600 jaar geleden, dat Jan Hus op het Concilie van Konstanz als ketter op de brandstapel werd omgebracht. Niet in de laatste plaats zijn het zijn preken in de Bethlehem-kapel te Praag geweest, waardoor hij zich de vijandschap van de machtigen op de hals haalde. Eén van de wortels van de Evangelische Broedergemeente is gelegen in de Tsjechische reformatie, die door de werkzaamheid van Jan Hus een vlucht genomen heeft. Reden genoeg om in het jaar waarin wij zijn martelaarschap gedenken, stil te staan bij wat voor Hus zo belangrijk was:
Jan Hus (1370-1415) was als priester en theoloog een religieus leider van betekenis. In Bohemen en Moravië ontstond onder zijn inspiratie een beweging van vernieuwing in de (Rooms-katholieke) kerk. Het pleidooi van Hus voor het primaat van de Bijbel boven de kerkelijke structuren, voor het evangelie, en met name de bergrede, als richtsnoer voor het gehele leven, en voor het christen-zijn als een persoonlijke omgang met God, vond een weerklank die nog steeds te vernemen is. Zijn voorbeeld en zijn theologie waren maatgevend voor de Boheemse Broeders, voor de Unitas Fratrum, zoals deze geloofsgemeenschap van evangelische christenen in de Tsjechische landen zich noemde. De erfenis van deze reformatie, die aan die van Maarten Luther vooraf ging, wordt bewaard als een kostbare nalatenschap in de hernieuwde Broeder-Uniteit, die van de Hernhutters of Evangelische Broedergemeente.
Godfried van Ommering, archivaris van de Evangelische Broedergemeente Zeist, publiceert sinds oktober 2014 de kroniek van de laatste levensmaanden van Jan Hus. In de maandelijkse afleveringen wordt aan de hand van de historische bronnen – waaronder brieven van Hus - geïnformeerd over de achtergronden van de Boheemse reformatie en over de gang van het proces tegen Hus tijdens het concilie van Konstanz (1414-1418), eindigend met zijn terechtstelling op de brandstapel (6 juli 1415). lees hier de kroniek
Jan Hus was niet bang. Zeshonderd jaar geleden woonde er een dappere, goede man in Bohemen. Een man die niet bang was. Hij stierf, omdat hij wilde dat iedereen de Bijbel zou lezen en van Jezus, de Heiland, zou houden. De kerk, waar hij bij hoorde, vertelde de mensen maar kleine stukjes uit de Bijbel. In die tijd waren er weinig boeken en de meeste mensen hadden zelf geen Bijbel. Zij wisten niet veel van Jezus. Ja, Hus stierf omdat hij zo veel van Jezus hield en van alle verhalen in de Bijbel en omdat hij niet op wilde houden er over te preken. Daarom werd Jan Hus tenslotte door de leiders van de kerk levend verbrand, maar hij was niet bang. Jan Hus werd geboren in een dorpje in Bohemen, een gebied dat je kunt vinden op de landkaart van Tsjechië. Hij ging graag vissen in de kleine riviertjes van zijn geboorteland.
De geschiedenis van Jan Hus in het Duits
Het artikel over Jan Hus in de Nederlandse wikipedia.
